Orðfæri "Frá skipinu á boltanum": gildi, uppruna, og dæmi

Orðfæri - það er svo skrítið mál menntun það þýðir ekki að það sem það segir. Oft jafnvel sá sem þekkir tungumálið vel, en í djúpum "Þú" með collocations, skil þá ekki, ef hann vill fá að skilningi tjáning í rétta hátt. Þetta er satt að tala um ræðu "frá skipinu á boltanum", er gildi giska á það nánast innsæi. En til að þýða meðvitundarlaus í meðvitund þekkingu, það er nauðsynlegt að huga að sögu og dæmi á notkun.

uppruna

Það er gott þegar þú ekki vera of lengi að lýsa tilkomu sögu að segja um það sem fór frá ákveðnu tjáningu, það var kristallað í tungumálinu, hvers vegna það hafi verið varðveitt. Í okkar tilfelli er það nóg til að vísa lesandanum að mjög fræga höfundar og jafnvel þekktari vöru sem allir vita hver var í menntaskóla. Þetta, auðvitað, að "Evgenii Onegine". Ég held að lesandinn muni kalla höfundinum sjálfum. Já, að A. S. Pushkin gaf okkur þetta yndislega setningu ( "frá skipinu á boltanum"), gildi sem við munum horfa á síðar, en nú ætlum við huga fyrir forvitinn, hvernig á að ganga úr skugga um að kraftur - það er sannarlega meistaraverk sígild okkar. Það er einfalt: þú þarft bara að opna "Evgeniya Onegina" og finna kafla í fjölda 13. Það byrjar: "Þeir tóku til eignar af áhyggjum ...". Nokkuð meira en eitt orð. Spilla ekki lesandanum að njóta augnabliksins innsýn og skilning. Að flytja á.

gildi

Já, uppspretta - er afrakstur af ólýsanlegri fegurð og merkingu í þessu tilfelli er alveg einfalt. Svo þeir segja um mann sem fer úr einu ástandi til annars - mikil breyting á landslagi. Og, eins og í "Evgenii Onegine", svo þeir segja um mann sem í fyrstu var í dvala eða akstur, og þá skyndilega er hann þarf að vera með í alvarlegum vinnu.

Example. The endir af skólafríi og 1. september

Ímyndaðu þér að ástandið er þegar nemandi vacationing í suðri, ásamt foreldrum sínum, og fylgiskjölum hefur verið komið fyrir á þann hátt að þeir voru aftur heim seint á kvöldin þann 31. ágúst. A September 1 er nauðsynlegt að nú þegar að vera í röð í öllum skilningi. Auðvitað, hér er besta passa hugtakið "frá skipinu á boltanum" (gildi í okkar rannsókn). Heimildir halda líka að sjálfbær setningu okkar er algjör samheiti - "út af pönnu í eldinn." Leyfðu okkur að kanna hvers vegna það er ekki heill í staðinn.

"Út af pönnu í eldinn" - samheiti

Þegar fólk notar mynd af ræðu sem afhent í texti, þá meina að maður er að gera verri og verri, eða að minnsta kosti, gleði röð sem hann hefur ekki bætt við. Til dæmis, maður er eitthvað ruglaður upp með skýrslu um vinnu, það var kallaður af æðstu og alvarlega refsaði honum eins og schoolboy. Síðan fór hann heim og hljóp inn í vondu skapi eiginkonunnar. "Ég fann skera demantur," og það var hneyksli. Það er ekki við hæfi orðfæri "frá skipinu á boltanum". Merking orðanna er öðruvísi: það tekur ekki nein neikvæð merkingu. A eldur í mönnum frá fornu hefur verið nokkuð óljós, ambivalent fyrirbæri. Annars vegar er það hlýja, og hins vegar gæti hann hafa, og að eyðileggja. Og þegar það er nú þegar á eldinn, þá er ekki vænleg ekkert gott.

Það er aðeins eitt tilfelli þar sem einstakur hægt að skipta með sársaukalaus: ef myndmál "frá bátnum í aðila" (sem þýðir phraseologism þegar þekktur) er notað í kaldhæðni hátt, þá samheiti og nánasta hetjan okkar saman í skilningi, og hægt er að nota einn stað annar.

Victor Pelevin, sagði einu sinni að listi yfir verkum námskrá fá þær verk sem þegar eru einmitt verður aldrei lesa. Ekki svo margir nemendur alvarlegar um bókmenntir í skóla. Og það er til einskis. Það er ekki almenn þekking eða "umnosti" og að bókmenntir gerir okkur kleift að taka upp tungumálið, skilur upprunalega merkingu tiltekinna snúninga ræðu. Við höfum talið sjálfbær, orðasambandið "frá skipinu á boltanum". Verðmæti tjáningu er að fullu í ljós að okkur. Og ég vil klára orð I. Volgin: "Lestu og endurlesa sígild," vegna þess að í þessu starfi er að finna huggun og skemmtun.