"Sláttuvélar" Bunin: samantekt og greiningu á vörunni

Bunin Ivan Alekseevich fer útlegð í fortíðinni, ummyndaðist hann skapar. Um hvernig stór lagði rithöfundur til þjóðarinnar eins sterk og djúp ást fyrir heimalandi sínu, sýnir sagan heitir "sláttuvélar". Það fjallar um bændur í Ryazan landsins, störf þeirra, að syngja á sláttar, sem tekur sálina. Mjög Lyrical verk eru "sláttuvélar" Bunin. Við kynnum hér samantekt.

Í hvað liggur á helstu heilla þessari sögu fyrir höfundi?

Ekki aðeins í stórkostlegu söng karla. Það var sú staðreynd að sögumaður, og bændur - börn heimalandinu, og þeir voru allir saman, allt var kyrrt gott, þó greinilega þessar tilfinningar sem þeir skildu ekki, vegna þess að þeir eru ekki að skilja. Þetta var einn (var ekki kunnugt enn þá) heilla: Motherland, sameiginlegt heimili þeirra - Rússland, og aðeins sál hennar gæti sungið eins og gerði sláttuvélar í birki skóginum, til að bregðast við einhverju andanum. Þetta er það sem við segjum þér meiri upplýsingar þegar við lýsa yfirlit yfir verkum "sláttuvélar" Bunin er.

Hvað Ivan skrifaði í útlegð?

Sérstaklega í huga er að öll verk Bunin, að því er varðar brottfluttir tímabil, byggð (með sjaldgæfa undantekningum) á rússnesku efni. Ivan mundi undarlega land motherland, smáborgunum og sviðum, göfugmenni og bændur, náttúru. The rithöfundur vissi rússneska aðalsmaður og peasant, sem hann hafði rík birgðir af minningum og athugunum er varða Rússlands. Um West framandi honum, gat hann ekki skrifað og ekki alltaf finnast í Frakklandi annað föðurland. Bunin hefur verið trúr hefðum rússneska klassískum bókmenntum og hélt áfram í starfi sínu við að reyna að leysa spurningum ást, líf og framtíð heimsins.

tilfinningu um yfirvofandi Doom, þykknun tíma

Hann er, eins og áður, vaktir líf og dauða, ótta og gleði, örvæntingu og von. En aldrei áður í verkum sínum með slíkum versnun það ekki framkvæma tilfinningu Doom og eining óstöðugleiki allra hluta: vald, frægð, hamingju, fegurð - eins og í verkum brottfluttir tímabili. Rússar voru alienable frá rithöfundur, sama hversu langt þeir eru. En það var ýtt aftur land, ekki sá sem byrjaði fyrr í glugga með útsýni yfir garðinn, það var á sama tíma virðist ekki vera til. Til að bregðast við efasemdir og sársauka í mynd upphafi landsins okkar að koma betur í rússneska sem var úr fortíðinni til að fara á, sem gat ekki hverfa. Stundum, sérstaklega í krafti þungur tilfinningu um aðskilnað frá motherland þeirra Bunin heimsótt ýmsar fræðandi hugsanir, en sjóndeildarhringurinn og var besprosveten.

Bjarta hliðin sköpun EMIGRANT tímabils

Þó ekki alltaf búið í ótti Bunin. Ágrip ( "sláttuvélar", 1921) sýnir að þvert á móti, fór að sjá fleiri en kannski áður, þegar allt virtist honum augljós og þarf enga samþykki. Hann dró nú út þau orð, sem hann notaði til að halda sjálfum mér, ekki segja - þróast í gagnsæ, frjáls, nákvæmlega. Það er erfitt að ímynda sér neitt meira upplýsta en varan "sláttuvélar" Bunin. Quick efni ekki senda alla lögun þess og skap, en jafnvel út af því, getum við gert að þessi saga er að líta úr fjarlægð, með öllum þeim eiginleikum sem felst í henni. Varan sjálf ef errant: Birki skógur ganga kom til Orlovschinu sláttuvélar frá Ryazan landi, syngja og mow. En Bunin var fær um að sjá aftur í sama augnabliki fjarlægum og gríðarlega tengslum við alla Rússa. Fylltu lítið pláss og það kom bjarta vatnið, frekar en sögunni. Og í vatninu fram hagl mikið.

Hugsað um erfitt og sorglegt örlög okkar landi er gegnsýrð með öllum sköpunargáfu Bunin brottfluttir tímabili.

Samantekt Artwork "sláttuvélar"

Sögumaður rifjar upp þegar hann var að ganga niður götuna, og ekki langt frá því á unga birkiskógi söng og sló sláttuvélar. Þessir atburðir áttu sér stað fyrir löngu síðan. Líf sem allir bjuggu á þeim tíma, þegar ekki aftur alltaf.

"Um langan sviði," - segir Bunin. Yfirlit ( "sláttuvélar") opnar lýsingu á náttúrunni. Flestir Old Road, rutted, leiddi í óendanlega fjarlægð. Sólin er smám saman hneigðist til vesturs, fyrir framan sauðahjörð dílóttir. Á barmi sat gamla hirði með hjarðarinnar. Það virtist sem tíminn í þessu gleymst (kannski blessaða) land er ekki til. A sláttuvélar haldið að koma og koma, og þegar það söng í þögn. Eins frjálslega og auðveldlega hann svaraði þeim birkiskógi, eins og fram kemur í vinnu "sláttuvélar" Bunin. Samantekt lýsingu áfram bændur.

sláttuvélar

Þeir voru Ryazan, non-innfæddur, og fóru um landið, færa til fleiri frjósöm stöðum. Vingjarnlegur og ljós-hjarta, áhyggjulaus, elskaði þeir vinna. Föt þeirra voru fast en staðbundin. Svo það er hægt að lýsa bændur, lýsa stuttlega sögu I. A. Bunina "sláttuvélar".

Höfundur fór fyrir viku síðan, efst og horfði á nálægt skóginum, þeir voru sláttur. Sweet drekka úr vasa af hreinu vor vatn, menn komu hlaupandi hratt á vinnustað. A sögumaður þá fram eins og þeir átu: útdauð sitja í kringum eldinn, voru sóttar stykki af einhverju bleiku járni. Leita nær, áttaði hann með hryllingi að þetta fólk var að borða Amanita sveppum. Og þeir hlógu bara: "Þeir eru sæt, eins og kjúklingur."

Song sláttuvélar

Nú sláttuvélar söng: "Þú ert því miður, bless, kæri vinur!" Hægt fluttu þau í gegnum skóginn. A sögumaður með félaga sinn hlustað á þá, standa á jörðu, vitandi að hann myndi aldrei gleyma þessari kvöld klukkustund. Hann áttaði sig á að það er ómögulegt að skilja hvað er heilla þetta lag. Það er um það heldur frekar Bunin I. A. Yfirlit ( "sláttuvélar") gefa ekki alla leiklist í vinnu, en við hafa í huga að fegurð í öllu, og hljóðið af birkiskógum og að þetta lag er ekki til sérstaklega, sjálft á eigin spýtur, og það var órjúfanlega tengd með tilfinningar og hugsanir sögumannsins og félagi hans, sem og hugsunum og tilfinningum sig Ryazan sláttuvélar. Ég fann það, að maður er ókunnugt um hæfileika þeirra og getu og svo barnaleg í þessari fáfræði sinni, að við þurfum aðeins að anda smá, eins og skógur strax að bregðast við þetta lag.

Hvað er enn haldið sjarma þrátt Ef vonleysi? Hún felst í því að fólk hafi ekki trúa á vonleysi. Hann sagði, að barma sér að alla leið raðað eftir honum. En ekki gráta ekki og ekki látið í laginu vanda þeirra þeir sem gera það í raun ekki hafa neitt slóð á veginum. Það er sungið í henni, að hnignun hamingju, dimma nótt hennar eyðimörkinni umlykja á öllum hliðum. Og hversu langt var harður maður til að fyrir hann að lifa í eyðimörkinni, með töfrandi völd hennar og meydómi. Alls staðar var nótt hans, skjól, Árnaður einhver hvísla rödd: "Sofið það, séuð ekki hryggir, sofa vel, ekkert er ómögulegt." Man frá öllum ills bjargað dýrum og fuglum skógur, vitur, falleg prinsessa og jafnvel Baba Yaga. Fyrir það var hettan myrkursins, fljúga teppi, hálf-dýra og fjársjóðirnir voru falin, flýtur ám mjólk og hafði lykla með vatni úr álögum dauðans. Miskunnsamur Guð fyrirgaf fyrir alla Fjarlægja Whistling heita, skarpur hnífa.

Í þessu lagi, það var annar - það var vel þekkt í hjarta sínu og hlustun, og þessir krakkar Ryazan. Í þá daga voru þeir mjög ánægðir, og það er komin óafturkræfum, óendanlega langt í burtu.

Ég fór ævintýri, eins og um tíma hans. Fyrirgefningu Guðs er endirinn. Svo endar starf sitt Bunin Ivan Alekseevich ( "sláttuvélar"). Samantektir, auðvitað er ekki hægt að flytja fegurð bókmennta texta. Þetta á sérstaklega við um verk sem sýna hugsanir og tilfinningar. Alveg imbued þeim tækifæri til að lesa í heild sinni. "Sláttuvélar" (Bunin I. A.) - varan er lítill í magni, þannig að þú getur alltaf átt við það - það mun ekki taka langan tíma.

The idealized mynd af motherland

Eins og skrifað árið 1921, varan birtist í idealized mynd af motherland, sem var í einu, og að það verður að vera meira en nokkru sinni fyrr. Við vonum að þú værir fær um að skilja það, lesa samantekt á sögu I. A. Bunina "sláttuvélar". Höfundur í þessari vinnu endurspeglar mikla ást til Rússlands. Í upphafi sögunnar þeir lýst mynd af rússneska náttúrunnar, furðu ljóðræn. Þessi reitur, eyðimörk innfæddur, miðja Rússlandi. Snemma kvöld einn daginn í júní. Flestir Old Road, sem er gróin ants rutted, rekur líf feðra sinna og afa, fer í fjarska ...

Í þessari lýsingu, lesandinn finnur alla eiginleika rússneska pre-byltingardagatalið ár. Vegurinn er ein af uppáhalds persónur okkar landi, áminning um tengsl kynslóðir forfeðra, það er einnig tengd við tap hugmyndum um tilvist tímans. Við lýsir þá sláttuvélar, sem syngja lag, sem var endurspeglast frændsemi með móðurmáli land sitt. Það er dáðist af áhorfendum.

Beiskja tap

Allt þetta gæti valdið vöruna lesendur aðeins bestu tilfinningar, ef ekki að sjá í frásögninni setningu að það var óendanlega langan tíma, vegna þess að líf, sem á þeim tíma bjó, hefur alltaf komið aftur. Listaverk "sláttuvélar" Bunin, stutt efni sem kynnt var til þín, sýnir flókna tilfinningar sem átti í útlegð en sál rithöfundur. Brjóta tengsl við motherland hefur alltaf upplifað þungur. Það er tvöfalt erfitt að gera grein fyrir, ef ljóst að það er ekki framar þangað aftur hverfa - sama landi ekki lengur til. Endursögn verk Bunin "sláttuvélar" birtir þessa.