Straightness ljóðræn tjáning og borgaralegt hugrekki Valery Patrushev

Um ljóðræn sköpun Valeria Patrushev

Tala, sem ég sá þig ...

Socrates

Þekkingu með verkum skáldsins - er alltaf tækifæri til að kynnast innri veröld hans og mikilvægustu hliðar sjálfsmynd höfundarins, sem hann opinberar unwittingly í ljóðum sínum. Eftir að skapa ljóðræn verk, sem hann setur alltaf í ljóðinu sjálfu allir sporlaust - og lífsreynslu, og öðlast þekkingu á öllum færni þeirra og getu, með hámarki útlistun sál sína til lesandi - allt sem hún býr - tilfinningar, tilfinningar, sársauka og gleði, viðhorf til lífsins og atburðir sem hafa áhrif hana. "Opnaði dyrnar án þess að óttast lífi sínu ..." - viðurkennir lesandi nútíma hans Russian skáld Valeriy konstantinovich Patrushev. Sem endurspeglast í spegil á hverjum kvæði andlega fyllingu og dýpt hjarta skáldsins, heimssýn höfundar, fjölhæfni framúrskarandi persónuleika hans, örlæti sál og áherslur huga meistara, sem hefur eitthvað að segja við lesandann:

Ég yfirleitt ekki nóg sjónarhorni:
Kjarninn sem ég þarf að komast inn í dýpri
Til the pínulítill atóm til að ná,
Til að finna fyrstu fræ.

Stundum horfa viðkvæm líf okkar,
Ég er að leita að uppruna mannlegrar hegðunar:
Hvar CAD rætur, huglaus, a mannfýla?
Eins og ég skil þá til enda?

Hann deilir hugsunum sínum með lesandi Patrushev í ljóði sínu "Ég yfirleitt ekki nógu yfirsýn ..." (2010). Það er innsýn inn í kjarna hlutanna og ástæðum fyrir birtingu hvers fyrirbæri er ekki bara persónulegt, heldur einnig félagslíf er kjarninn í sköpun Valeria Patrushev. Þessi eiginleiki persónuleika hans gefur hver vísa dýpi og ótrúlega höfða. löngun höfundar til að skilja "Mad World" og fá til the rót orsök af öllu, er endurspeglast í þessum línum:

Mig langaði til að skilja brjálaður heim
Ég var að leita með áhuga á því -

Og hávaði af fjölmennum íbúðir,
Og í þögninni sem átti skóga,
Og jafnvel í litlu dropa af rigningu ...

Í þessari stuttu leið, er það endurspeglast ekki aðeins eru persónuleika skáldsins um "korn af upphaflegu finna," en einnig þörf hans til að deila hugsunum sínum, leit og finnur lesandanum.

Skáldskapinn Orðið - orðið sérstakt. Having óhugsandi völundarhús af mannssálinni og gleypa safi lifandi berja hjarta, fyllt með birtingar, tilfinningar og reynslu sem eiga sérstaklega við ákveðna persónu, með skírskotun til einstakra eiginleika hans skynjun á heiminum, skáldskapinn orðið tekur á einstaka skapandi afl og dýpt. Það verður - lifandi!

Valeria Patrushev vísur mútaði einlægni þeirra, sérstaka gjöf-hljómandi orð, sem hafa áhrif á hjarta lesandans, "er kraftur náðar í consonance orðum lifandi og anda óskiljanlegt heilagt sjarma í þeim" - ósjálfrátt minnti á línu Mihaila Yurevicha Lermontova (1814-1841) - Russian skáld , rithöfundur, leikskáld og listamaður. Patrushev er svo ótrúlega tón og skýringar við brottför orðið sýn á heiminn, sem gefur ljóðum sjálfsmynd hans og einstaklingseinkenni. Lively, svipmikill orð, full af tilfinningu og skapi skáldsins, lífræn blanda af ljóðrænum formi og efni, getu til að taktfast að tjá hugsanir sínar - allt þetta gerir saman Valery Patrushev vera sjálfstæður í starfi og hafa sérstakt byggingar stíl.

Það er ástæðan, í orðum Paul Alexandrovich Katenin (1792-1853) - ". Hæfileika meira en list" Russian skáld, leikskáld, gagnrýnandi og þýðandi, í ljóðum Valery konstantinovich Hver Patrushev ljóð birtist ekki aðeins færni sína, ekki aðeins getu hans til að tjá hugsanir sínar í ljóðrænum formi um ýmis fyrirbæri í nútíma lífi, en á sama tíma eðli skáldsins sjálfs, persónuleika hans, hans einstaka eiginleika manna og, umfram allt, viðhorf hans til hvað er að gerast .

Sérstök athygli laðar borgaraleg og þjóðrækinn lyrics. Efni sem eru hækkuð í þeim versum, hugleiðingar, nær og kæru til margra lesenda og unga og eldri kynslóð, endurspegla þeir brýnt dagsins í dag, spennandi Valeria, sem borgari í landi. Sú staðreynd að svo hefur áhrif á hjartað og það getur ekki verið hljóður borgaraleg samvisku skáldsins, er það - skortur á andlega og Fall of siðgæðiskröfur í samfélaginu og því að hver af okkur - einn af viðkvæmustu einstaklinga, sem oft á sér stað í ljóðum Patrushev. Til dæmis, í ljóðinu "Við erum tilbúin til tekna í drullu ..." (2012) hefur eftirfarandi línur:

Við erum tilbúin til tekna í drullu,
Og á morgun - dýpra en í dag.
Við valið, fussing,
Hvar og hvar arðbær ávöxtun.

Þekkta? Því miður, við erum meira og oftar umkringd mikilvægi, gleyma að "lifa ekki á einu saman brauði." Það er hræðilegt að slík taumlaust þrá fyrir efnislegum hlutum og andlega vanrækslu geta leitt til harmleik, sem varaði Patrushev í sama ljóðinu: ". Lífið virðist inoyu þegar kunnugt friður polyhnet brún blóðugum stríð" Græðgi og eigingirni sem banvæna veiru sem sýkir sálir manna eru í blóma í fullum blóma á grundvelli skorts á andlega. Augun honed ljóðræn orð og skurðarhníf skurðlæknir er, masterfully sýnir aðkallandi vandamálum í lífi okkar, sýna okkur öllum ástæðu hvers vegna "nú alls staðar triumphant dónaskap og meanness af stærðargráðunni reyna." Skáldið spyr í einu ljóða sinna: "Hver ert þú veikur, landið mitt? Hvað ertu veikur með hvaða sársauka "(1992) og að hugsa um þessar mundir og okkar veröld, þegar kallað" besta af öllum mögulegum heimum, "Patrushev verkur segir í ljóðinu" Fleiri og hjarta er ekki þreyttur ... "(2012):

... eitthvað var stíflað
mig í þessu "besta af öllum heimum."

Moan, drukknaði skrúðgöngu
Blóm sem leyna hnífa ...
Meðsek lygi sannleikanum
mikið verri liggur opna.

Mansions að musteri ofan,
og blóð, sem lætur eins og vatn ...
Samviskubit án þess að heyra,
stubbornly rvomsya hvergi.

Og rangar skýringar í flattering tónum,
og lykt moldy firs ...

Frá þessum línum ... skríða. "Frá líf, og ekki með bókaskáp kom hugljómun veru," - segir skáldið er sýn hans á veruleikanum. Djúp þekking og skilningur á nútíma lífi, það sem kallað er "inni", hjálpaði honum að týna upp í þessu ljóði slíkum erfiðar og ófögrum orðum, útlistun á þekkta merki um okkar tíma og rúms í mjög djúpum vitundarinnar svara sársauka í hjarta lesandans og bókstaflega rota þeirra hreinskilni. Vladimir Soloukhina orð (1924-1977) - Russian Soviet skáld og rithöfundur að "... hve sérstöðu finnast orðið er eina mælikvarði á hæfileika ...", bara benda á hæfileika Valeria Patrushev finna þau "orð" í verkum búin til af honum.

Ekki er síður hræðileg raunveruleiki "brjálæði heimsins" opnar fyrir lesandann Patrushev og í ljóðinu "Hvernig á að kveikja á hálum beygju ...", sem sýnir hvað er þetta "heimurinn geðveiki, sem er stjórnað af þjófnaður-töskur og engin bjarga hrjáða sál." Svo er hver að kenna á þessum villta orgy siðleysi og skortur á andlega? Í ljóðinu "sekt" (2011), skáldið gefur svarið að hluta: "Vín - minn, þín er að í trufla klukkustund við þagði ...". Hvernig á að stöðva þessa endalausa metan í "vítahring" þar sem, eins og í raska spegil endurspeglar:

Brjálaður antics stjórnvalda,
mad spámenn og messiahs,
morðingjar, þjófar og rogues af öllum gerðum
brjálaður orgy í heiminum og í Rússlandi.
Auður lykt er að aka okkur brjálaður,
og en það er óréttlátt, því auðveldara ...

Í þessum útdrætti úr ljóðinu "og etv heimurinn hefur farið vitlaus ..." (2011), skáldið, áframhaldandi þema brjálæði "grimmilegri heimi", aðal málið er skilgreint í varðveislu lífi mannsins sál:

Meðan hræðilegu óréttlátu leiðinni
sem sál vistuð í Novi vitlaus?
Það sem við lækninn huga mun koma aftur,
spámaður brjálæði að hætta?

Svarið er furðu einfalt, það er bara á yfirborðinu og burt er ekki nauðsynlegt, þú þarft aðeins að fara að líta á það í þér að vera fær um að "heyra í öskra ignoramuses rólega rödd" á samvisku þinni. Að samviskan er læknir að "ástæða vilja endurheimta" og spámaður sem "brjálæði stöðva" og síðan í okkur aftur "endurlífga hrjáða sál, rödd af himni í þeim aftur mun byrja að hljóma" - með von segir skáldið í ljóðinu "Hvað misboðið okkur, að muffled ... "(2011).

A einkennandi eiginleiki öllum verkum borgaralegra-þjóðrækinn stefnumörkun er beint ljóðræn tjáning og borgaraleg hugrekki V.Patrusheva. Sem ljóðskáld, veit hann alvöru vandamál lífsins og sér miklu dýpri og lengra, skilja og finnst lífið í öllum sínum fjölbreytileika er óendanlega betra en meðaltal manneskja. Í ljóði sínu "The gay spennu við aftur og aftur ..." (2011) Valery K. taka að "við erum vön að raða veislu eyðileggingu", sýnir að lesendur hennar heitið í meðvitundarlaus löngun okkar fyrir eyðileggingu mikilvægu stoðir og undirstöður. Þetta sjúkleg löngun hefur tilhneigingu til að endurtaka sig, frá október byltingunni 1917, þegar það var stóli af tsarist stjórn þar til síðustu atburða frá 1990, þegar Sovétríkin hrundu. Ef þú lítur enn lengra aftur í aldir, að slík dæmi má finna margt fleira. Þetta litla en mjög capacious á efni ljóðsins, Patrushev biður okkur öllum spurningunni: "Þegar við erum krakkar læra hvernig á að byggja?" Spurningin er ekki svo mikið bein og frumspeki, vegna þess að "ekki fyrir neitt sem við höfum neisti Guðs merkt." Aftur svarið verður að leita í okkur: hvað erum við, innri andlega ástand okkar - þetta er samfélagið okkar. Það er innri hugarástand ákvarðar alla eðli mannlegs lífs. Andlega, eigum við að breyta - og breytti samfélagi okkar, "og í dag erum við ...", því miður:

... sem farce Macabre dúkkur,
þar vitlaus og upphafið og endirinn,
þar tal um heiður vændi
og samviskunnar - unscrupulous kaupsýslumaður,
hvar ræningjarnir eru að gera fyrir sig lögum
og í sannleika - ekkert húfi og engin garð,
þar sem milljónir sem stal frá fólki,
loudest screams úr stúkunni: "Stop þjófur!"
þar sem ást - bara fyrirtæki án veiði ...

Oh, það er sterkur, djúpt fannst, "aðeins" orð finnast V.Patrushev í sál hans! Í ljóðinu "Don Kíkóti" (2010), höfundur bókstaflega öskrar á óþolandi þetta útreikning "Century huckster" þar sem það er enginn staður "samvisku, reisn og heiður." Og ástæðan er sú sama: tap á siðferðilegum og andlegum leiðsögn í lífinu, og því "keyra sýninguna" hégóma, græðgi, öfund, hroka, græðgi, animosity og hatri. Og enn skáldið lýsir von andlegri endurfæðingu okkar:

Ný plóg festa galli fyrr,
heimurinn mun skilja að hið vonda leikurinn ekki þess virði að kerti.
Einhver finnur ný gamla brynja
og ryð hreinsa forna sverð.

Orð klassískum Sovétríkjanna ljóð Mihaila Vasilevicha Isakovskogo (1900-1973) sem skáldið sé "handhafa og skapari af the andlega menningu fólksins", getur öryggi að rekja til Valery konstantinovich Patrushev, því höfundar, taka frelsi til að sýna okkur andlega sjúkdóma nútíma samfélagi í starfi sínu, og hjálpar okkur að sjá orsakir þessara sjúkdóma, nöfn þeirra og ástæður fyrir þekkingu - bein slóð til lækninga. Aphoristic yfirlýsingu nútíma rússnesku heimspekingur og aphorist T.Travnika að "sá sem leitar orsök, verður höfðingi rannsókn og rannsókn er háð orsök komist" er stórkostlegt tjáning ljóðræn kunnáttu Valeria Patrushev í litlum ljóðræn mynd til að sýna mikið innihald og dýpt áform höfundar síns.

Mjög áhugavert frá sögulegu sjónarmiði er ljóðið "Right Shore" (1989), skáld sem kallast "lítið ljóð." Hér er höfundur táknrænan tjá hugmynd um eilífa þrá rússnesku samfélagi að nálgast "rétta banki góðvild og eigin fjár." Ljóðræn myndir Hrókurinn (landið í heild), stýra (leiðtoga og "helmsman"), og Hásetar (People) hjá þeim í þessu verki, að hafa mikla skerpu og besta leiðin er send ekki aðeins þekkta eiginleika tímabila þróun okkar landi, heldur einnig um valdhafa, standa við stjórnvölinn í Stalíns tímum til dagsins í dag. "The ljóðræna mynd - það er alltaf þýðing á merkingu", - leggur áherslu á mikilvægi þess að listrænum myndinni í ljóðum Federico García Lorca (1898-1936) - Spanish skáld og leikskáld. Hlutlægt sýna "hér, eins og áfangar, dagsetningar, dagsetningu" og vonir venjulegt fólk, hans "sársauki og blóð og svita," Patrushev vekur málið á brennu og spennandi, ekki aðeins sjálfan sig, heldur einnig mikið úrval af lesendum upp til dagsins í dag. Okkar Guð geyma landið áfram leið sína í tíma og rúmi, í þeirri von alltaf að nálgast langþráð shore:

Við stjórnvölinn hinn sat niður,
vel, hvernig ... hvað er leiðin?
Ekkert að tala illa um ekkert brot,
þó ekki allt gekk bylem.
Hvað Fjaran þarna - sjá,
og enn ... enn - sigla,
ekki fyrir orku, ekki fyrir frægð,
ekki fyrir aðra accolade.

Beach Hægri, Hægri Beach,
langur-bíða landi minn.

Bráð félagsleg efni og særa meiða sál vinna "yfir fæðingarstað galar ..." (2003). Í henni skáldið talar opinskátt um hömlulaus "her bureaucratic þjófa, sem er verri en galar" í brenglast skilning á frelsi, sem er fyrir sameiginlegum maður heldur að "bara að deyja", en fyrir þjófa - "nema til að stela, en heimili sala" af krafti að "mocking svar er hljótt þegar dónalegt Voro þegar húsið galar þegar sviptur öskur ..." og langlundargeð við alþýðu, sem trúir á hamingju, í "langur-bíða hægri bakka" og þrátt fyrir allt, "grafa ömurlega garður meðal villandi hugmyndir hann brauð vaxa, vaxa börn ... " . Því enn og aftur vekur spurningar til samvisku hvers af okkur:

Hvenær mun rebuff gefa voryu?
Þegar munnur Shut Vrana?

Áhrifamikill er ljóðið "Pimen" (2006) með dýpt og táknmáli:

I - Pimen.

hræðilegur tími
opna bréf mitt.
Ég er ekki minnkandi, án þess að bæta
í huga hans -
afkomendur huga leyfi
að dæma hver er rétt og hvers vegna ..?

Sérstaklega vísur eru stuttar sterkar setningar sem búa ekki aðeins mótað efnið í ljóðinu, en einnig sett hrynjandi orkunnar um vöru. En mikilvægast - í hinni. Patrushev var fær til heimspekilegt skilja og vera fær um að tjá í ljóðræn form nútímanum, með mjög nákvæmlega og greinilega setja í táknræn mynd af Pimen, sýn höfundar á veruleika sem gefur mest heildarmynd af nútíma lífi. Hvers vegna list mynd Pimen Patrushev kaus að tjá hugsanir sínar í þessu ljóði?

Í raun Pimen - almenna mynd af forn munkur og Mið eðli harmleikur Aleksandra Sergeevicha Pushkina er "Boris Godunov" (1825), sem munkur-chronicler á Chudov klaustrinu, "gamli maðurinn, hógvær og auðmjúkur," undir sem er ungur munkur Grigoriy Otrepev, framtíðin Pretender. Efnið á þessari mynd af Alexander Pushkin (1799-1837) - mesta Rússneska skáldið, lært af "Saga rússneska ríkinu" Nikolaya Mihaylovicha Karamzina (1766-1826) - Rússneska rithöfundur, skáld og sagnfræðingur, auk þess epistolary og hagiographic bókmenntir XVI öld. Pushkin skrifaði að eðli Pimen er ekki uppfinning hans: "Það kom mér einkenni heillaði mig í gömlu annálum okkar." Í sögunni af Pimen aðeins meðal stafi vitni sem veit um harmleikur sem átti sér stað í Uglich og hver sá með eigin augum, sem myrt Tsarevich Dmitry. Það er ástæðan, byggt á þessari sögulegu smáatriði, og vita hvernig á öllum tímum endurskrifa sögu, Patrushev setur í munni Pimen endanlega setningu í ljóði: "En skjótast að vegsama nafn. Athugið: sannleikurinn veit Pimen"

Táknmálið ljóðsins og nýsköpun Patrushev er að í þessu ljóði lýsir skáldið ekki aðeins söguleg staðreynd, en leggur áherslu á helstu - skáldið, "læra tímabil meager línum ljóð," eins og Pimen - Munkurinn-chronicler, maður sem rækilega þekkir sögu hlutlægt miðlar það allt sem er að gerast í raun og veru við Rússa í verkum hans (skrifum) afkvæmi, í raun skapar ljóðræn sögu landsins. Annar tákn er falin í nafni Pimen - í grísku þýðir "hirðis", "hirði".

Í mörg ár, Valery K. leiðir ljóðræn "Annáll" af öllum sögulegum atburðum í fortíð og nútíð sem hafa áhrif hjarta skáldsins. Til dæmis, í ljóðinu "16 október 1793" (2000), höfundur ekki aðeins höfðar til þema franska byltingin, sem átti sér stað í lok XVIII öld, sem leiddi í Frakklandi frá konungdæmið varð lýðveldi frjáls og jafn borgara, sem einkunnarorð var: "Freedom, jafnrétti, bræðralag ", en einnig lýsir söguleg staðreynd að framkvæmd franska drottning Marii Antuanetty, fæddur Austrian Archduchess sem með örlög var 16 okt 1793 var á scaffold. En "til scaffold til að klifra niður úr hásætinu, hún þurfti að" - þetta ótrúlega uppgötvun styrkir harmleikur höfundar um atburði sem lýst V.Patrushevym. Bjartasta listrænum myndum "til scaffold upp" og "niður úr hásætinu," búin til í ímyndun lesendum allra hræðilegu sögulegu myndinni, endurspegla almenna ljóðræn sýn, auðga hugmyndafræðilega efni ljóðsins og hafa öflugt tæki til að hafa áhrif á sál lesandans. Það er ómögulegt að brjótast burtu frá þessu dýpi!

Nafnið á ljóðinu "Stalín" (2009) - dregur strax athygli og áhuga í verkinu sjálfu, og að umdeilt sögulegu myndinni Iosifa Stalina. Hvernig það lítur skáldið Valery Patrushev? Ljóðræn mynd af "leiðtogi allra þjóða", skrifuð af höfundi, sem framleiða deafening bombshell. "The Tyrant með blóðugum höndum"? En "mannfjöldi og það er búin til af Guði" og að "búa til helgimynd af henni!" Aftur Patrushev með uppáhalds aðferð hans, ljóðið færir okkur aftur að okkur: "Ekki við - kveljast af spurningunni ... - skrifaði í þögn um uppsögn?" Skyndilega? Hér Patrushev sagði að "vita - erfiðara en að gagnrýna" og að "skilja fall hans og mikilleik" ætti enn að hafa löngun til að læra "Glæpur og afrekum meðal nekukolnyh óvinum" í því skyni að fullu skilja "hörmulega sannleikann" um Stalín. Eins og langt eins og allir vald, "verðugt verk okkar sem við fáum," þ.e. hvað við erum, andlegt ástand okkar, svo eru leiðtogar okkar, og við erum verðug valdhafa okkar. Eftir allt saman, allir reglustiku - a "kristal, sem vex á viðkomandi jarðvegi", og þetta jarðvegi, "móðir áfengi" - þetta er allt við og innri andlega ástand okkar allra. Allir ástand í lífi okkar, leiðtoga þjóða, yfirmenn okkar og stjórnendur - allt þetta er afleiðing af ástæðunum fyrir að hafa rót í hjörtum okkar. Á þessu og segir Patrushev nánast hvert verk hans.

Viðvörun bjalla hljómaði kvæðið "Við erum að vera drepinn!" (2010). Sem sérstakt bjalla ringing kerfi, sem gefur til kynna vekjara hljóð í henni orðin "okkur - drepa". Hún endurtók aftur og aftur af miklum höggum bjöllu í öllum sálum, tilfinningalega gripping og teikna athygli okkur öllum til hættu sem hangir yfir samfélagi okkar í dag, en hvert og eitt okkar. Að leggja áherslu á og vekja athygli lesandans til þess lífs sem gera upp "daglegur" efnið af veruleika okkar, Valery K. gildir skillfully bókmenntaverk stílbragð, sem setningafræðilegar endurtekningu. Patrushev gott að nota það ekki einungis sem leið tilfinningalega tjáningu, einangra og magna hvert staðreynd lífsins sem leiðir skáldið í þessu starfi, en einnig gefur konar hrynjandi og virkari öllu ljóðinu:

Gráta vindinn yfir landið, kveinið ...

Us - drepa!

Drepa okkur aftur og aftur -

Bullet og orð.

Við drepa ragir skjálfandi,

Ég sagði lygi ...

Ritmoobrazuyuschaya setningu "okkur - drepa" er sérlega mikilvæg í þessu ljóði og skapar "the far af tilfinningalegum útskrift og ljóðrænar reynslu þykknun" höfundar, þannig hafa mikil áhrif á lesandann, huga hans og sál.

Skáldið áhugalaus allt sem gerist og fer fram ekki aðeins í okkar landi, í lífi okkar fólks, heldur einnig í heiminum endurspeglast í ljóðinu "Die börn!" (2005). Jafnvel í nafni skáldsins setti upphrópunarmerki sem strax dregur athygli lesanda kunngerir hugmyndavinnu merkingu og lesandi skapar ákveðna afstöðu gagnvart mikilvægi uppgefin vandamálinu. Það er vitað að barnadauði - monstrous staðreynd lífsins í okkar "civilized" og hátækni tímum. Vandamálið, sem vakti Valery K. í þessu ljóði, er alþjóðlegt félagslega skilningi, vegna þess að það er líka mælikvarði á andlegt ástand nútímans. Það er ástæðan, með gjöf ljóðræn sýn og dýpt skilning á lífinu, Patrushev höfðar til allra framsækin mannkyns - til að koma í veg fyrir dauða barna í dag:

Fullorðnir! Við erum fyrir börn í svari
Við vista þá glaður drauma.
Það er þitt, það er börnin okkar
Þeir deyja í miðjum vor.

Dauði barna - það er sárt meira,
Það er ekki að velja - eða eru þessar:
Á morgun öll jörðin mun verða að eyðimörk,
Kohl er ekki Barnaheill.

Á klukkustund þegar sólin skín allan heim,
Öll græna skýtur - vaxa
Á jörðinni barna deyja.
Fullorðnir! Við verðum að bjarga þeim!

Og annar mjög öflug skilaboð gefur okkur alla þessa vinnu, með áherslu á þá staðreynd að heimurinn er ekki að börnin okkar eigin og annarra fólks: öll börn jarðar - okkar! Og ábyrgð á börnum allri jörðinni hvílir á herðum allra fullorðinna Earth.

Joy rís í sál sambandi við ljóðræn verk Valeria Patrushev, ósvikinn gleði, faðma alla veru. Botnlausa heimspekileg hugsun skáldsins, sérstaða bókmennta tungumál höfundar, margs konar efni, í dæmunum sumra ljóða í þessari litlu grein, uppgötva mikilvægustu hliðar kunnátta Valery konstantinovich, með áherslu einstaka stíl og ljóðræn þroska, búin verk. "Tign stíl - samkvæmt Aristótelesi - er skýr." Patrushev ljóð þökk sé náttúrulega gjöf hans til að tjá nákvæmlega hugmynd einfalt, en capacious orð og gefur skýrleika skynjun, sem hlotið sérstaka melodious lag með einstaka "patrushevskim" hljóð.

Í verkum V.Patrusheva sameinar lífrænt borgaraleg, heimspekilegum og persónulegar hvatir til að mæta brýnum þörfum andlegu lífi nútíma samfélagi. Ljóð um stríð, um ást motherland, ást fyrir lífinu, fyrir konu, börn, til þjóðarinnar getur ekki vera áhugalaus til hjörtu lesenda sinna, búa í þeim eilífa gildi góðvild og kærleika. Þeir eru náttúrulega með eigin dofnar og ilm, með "snúa" og stundum með "piparkornum" í þeim - lífið sjálft, breidd og örlæti rússneska sál.

Augun honed ljóðræn "brenna" orðið höfundur satirical ljóð, epigrams og parodies, ævintýrum og ævintýrum, tjá stundum nístandi kaldhæðni og háði ekkert "komast í gegnum eðli rússnesku fólki, einelti fyrir öllum lifandi hlutum." Viðeigandi talað Rússneska orðið bylting fólk ræðu, snjall samþætt inn í efnið af ljóðrænum vísur, gefur allt vöruna á gangverki og bindi, sem gerir það eftirminnilegt, öndun. Til paraphrase Nikolaya Vasilevicha Gogolya (1809-1852) - mikill Rússneska rithöfundur, athugaðu ég að "það er orð sem væri svo zamashisto, smartly, svo myndi springa út hjarta, svo að suðu og zhivotrepetalo" sem satirical orð Valery Patrushev ...

Um Valeria hæfileika Patrushev getur talað endalaust og "græðgi" og búin með töframaður verk eru nálægt og í takt við sál. ljóð hans hafa furðulega eign koma þeir aftur og aftur, með ánægju tilvísun til-lesa hvert skipti aðdáunarverður inimitable skipstjóra stíl og lúxus Valery konstantinovich og ... alltaf með bated andann bíða eftir nýjum fundi með skáldinu.

Straightness og borgaraleg hugrekki skáldinu ánægjulega!