Viðmiðum bókmennta tungumál

Hvaða tungumáli sem félagslegt fyrirbæri - fyrirbæri lifenda, færa, í nánum tengslum við líf ræðumaður. Því sagan endurspeglast í tungumáli fólks og menningu þeirra. Og hugtakið norm staðlaða tungumál frá tími til tími til að breyta.

Þess vegna núverandi eðlileg tungumál almennt og rússnesku sérstaklega - fyrirbæri alveg flókið. Eftir allt saman, einkenni hennar - og stöðugleika og breytileika. Sjálfbærni, eins og á tungumáli tilnefnd andlega, siðferðilega, andlega reynslu fyrri kynslóða, breytileikinn - vegna fram för samfélaginu sjálfu. Vegna þess að með tímanum tungumál úreltur nokkrar reglur, kröfur og aðrir koma í þeirra stað. Það sveiflar öllum tungumálakunnáttu stigum - orðaforða, hljóðfræði, orthoepy, formfræði, greinarmerki, stíl. Til dæmis, ef tími Pushkin var leyfilegt og jafnvel rétt að segja "Postel", nú í lok þessarar kvenlegum nafnorða í þriðja declension er skrifað eingöngu stafnum "b": rúmið.

Þannig viðmið bókmennta tungumál, annars vegar, og það myndi veita einsleitni í skilningi skrifað og talað mál, hins vegar - að gera það mögulegt að skoða breytingar á því tungumáli, sem vinnur það voru, hvað áhrif þeirra.

Umfang viðmið tungumál

Viðmiðum í rússneska málvísindamenn bókmennta máli yfirleitt skipt í svokallaða opinbera og einkaaðila. Almennt eru kallaðir svo vegna þess að þeir starfa í tungumáli almennt og sér - í sumum birtingarmyndum þess. Til dæmis, í ljóðrænum ræðu eru nokkrar reglur, og í skjölum opinberra stíl - aðra.

Almenn viðmið bókmennta tungumál, til dæmis:

• orthoepy að stjórna bæði rétta framburð á orðum, setningum og rétta afstöðu kommur í orðum. Til dæmis er orðið "hestur" samkvæmt norm áberandi eins [lashydEy] með áherslu á síðasta atkvæði;
• í samræmi við eðlilega vaxtarlagi þess er nafnorð "appelsínur" form eignarfalli væri "appelsína";
• í afleiðslu frá orðinu "litla dýr" getur verið tvær variant - -ushk- og sem valkost - -yushk-;
• í orðaforða orðinu "snjall" og "gervi" hafa mismunandi merkingu, og því eru notuð í mismunandi samhengi: "snjall" - eins og a mynd af leikni (hæfum listamaður, skilful útsaumur) og "gervi" í þeim skilningi að "ekki alvöru, fölsun" (hlátur hann hljómaði þvingaður og tilbúnar).

Sérstaklega er hægt að segja um rökrétta-nokkur dæmi um setningarleg norm. Það stjórnar byggingu setningar, og frá þeim - tillögur. Ef þú brýtur þessa reglu, fjarlægja mikilvægur þáttur í skilningi, til dæmis, orð eða hluta af setningu, setning hættir að vera skiljanleg.

Viðmiðum bókmennta tungumál, í tengslum við rétta setningafræði, ákvarða tengsl orða í setningar, tegund af tengsl, röð orða í setningar samkomulagi. Ef setningafræðilegar reglur eru brotnar, það er merkingartækni impoverishment orðasambönd merkingartækni ónákvæmni vakna: Á fundi staðgengill framkvæmdastjóra sagði mikið um efnið takast á við einangrun í mörgum greinum til að bæta árangur þeirra.

Grunn viðmið bókmennta tungumál í stafsetningu ókunnugt rétta stafsetningu orða. Brot leiðir þá ekki bara fáfræði, heldur einnig til erfiðleika í að skilja skriflega yfirlýsingu. Til dæmis, í setningunni "Drengurinn settist niður og hljóp stutta tíma til að spila" í orðinu "sat" er skrifað og (sitjandi) og ekki E, annars niðurstaðan er að "strákurinn sér hvíta," þ.e. Hann varð grár.

Hvað sways greinarmerki reglur, stjórna þeir skiptingu tillögur um intonation og merkingartækni einingar, sem eru úthlutað á bréf greinarmerkjum. Þetta gerir það mögulegt að leiðrétta ekki aðeins að byggja yfirlýsingu, en einnig til að skilja það. Eins og við getum muna fornu rússnesku texta sem dæmi greinarmerki vantar. Vegna þess að lesa texta og skilja að það var alveg erfitt. Dual mikilvægi og allt fræga setningu um refsingu og fyrirgefa. Merking þess hefur breyst verulega frá því utstansade komma í hvaða stað.