Zoshchenko, "Aristocrat": samantekt og greiningu á sögunni

Í sögum Zoshchenko sínum ekki bara spilað á grínisti aðstæðum sem hann fylgist masterfully líf og ýkir þær til takmörk. Sagan af "Aristocrat" Zoshchenko breyst í litla tragicomedy. Og við erum að tala um eðlilegt fyrir alla að fara í leikhús.

athugasemdir sögumaður

Við erum í sögunni er á vegum plumber hét Grigory, sem yfirstétt sér tilvist tappanum, pug sitja á höndum sér, gull tennur í munni hans og smart sokkana. Eins og í laginu um Marusa, sem labbaði meðfram sjó sandi. Fyrir a heill setja af líkaði plumber konan skortir mitti í corset. Það er svo, svo að segja, dömur líkaði Grigory Ivanovich, en við nánari kynni við þá, breytti hann um skoðun hans.

Reynt að fá nálægt

Við fyrstu sýn, fara í burtu með Grigory konu, sem gleaming gull tönn í munninum. Hann vissi ekki hvernig á að standa fyrir og virkað beint - fór til hennar og spurði hvort vatn virkar - meira í ímyndunarafl hans er ekki nóg. En helstu grínisti saga - tilvist frumstæðu tungumáli, sem er notað af sögumanns. Upphátt kallar hann konu ekki með nafni, sem borgari, og hugsar með sér að það væri "frya". Það er, af hans hálfu að það er einhver vanrækslu. Þetta plumber vill sýna að vel, að hann er ekki sama um citizeness fyrirfólks, því nú eru allir jafnir.

Walking

Frekari atburðir þróast sem hér segir: um það bil einn mánuð voru "ástfangin" með í göngutúr um götur. Í þessu tilviki, Grigory fannst mjög óþægilegt. Hann vissi ekki hvað maður ferðast þarf að tala. Í samlagning, the pacing, leiðandi konu í handlegg, hann var vandræðalegur í framan vini.

Lífrænt fannst veiddur Pike. Þannig heldur áfram grínisti áhrif Zoshchenko. "Aristocrat" (samantekt á sögu sem fram koma í greininni) í allri sinni dýrð brátt mun sýna sig og lesandann og sögumaður.

Fara í leikhús

Ennfremur svokölluð aðals sig bað fyrir leikhús. Við verðum ráð fyrir að það sé ekki of áhuga á leikritinu, heldur hlé sem gerst lýst grátbroslega atburð. En við skulum ekki fá á undan okkur. Svo hetjur setja burt í leikhús, sem Grigory Ivanovich óvart snúið upp tvo miða, en aðeins á mismunandi stöðum. Einn - á jörðu, þar sem tignarleg plantað "aðals" og annað var í galleríinu. Það gekk plumber okkar, og, að sjálfsögðu, fljótt leiður, fór til móttöku. Það er hlé, hitti hann félaga sinn, stefnir beint á hlaðborð. Sópa bending Grigory lagði konan borða eina köku. Svo sætur og fáránlegt hæðist Petty borgaralega leikhús Zoshchenko. "Aristocrat" (samantekt á sömu sögu, höldum við áfram að kynna) ekki hegða sér eins og vænta af henni, hetjan okkar.

Hlaðborðið

Hjarta frosinn Grigory Ivanovich, þegar hann sá dissolute, að hans mati, göngulag konan og ótrúlegur voracity hennar. Hún greip og át köku, þá annað, og þá án þess að hlé, byrjaði fyrir þriðja. En Grigory Ivanovich var, að setja það mildilega, ekki peninga. Og þegar "aðals" greip fjórða, Cavalier braut niður og grét, að "Trashy kona" setja aftur sælgæti.

Með sorglegt kaldhæðni, sem er nánast ekki áberandi fyrir grínisti aðstæður, áfram söguna Zoshchenko. "Aristocrat" (samantekt á sögu lýkur) var ráðvilltur og hræddur. A sneaky barþjónn heimtaði peninga til fjögurra kökur síðan síðasta uneaten, það var farinn og bitið. Hér safnast áhorfendur, sem tók að ræða hvað hefði gerst, og halda því fram að bitinn köku eða ekki. Þess vegna, fólk í hlé skemmtikraftur betur en árangur í leikhúsi. Þegar skafa Grigory fullt smáatriði, sem hann hafði varla nóg til að borga fjórar kökur. Þá bauð hann stoltur "aðals" borða upp síðustu delicacy, en það vandræðalegur og neitaði. Og þá skyndilega fram á sjónarsviðið koma ný, duglegur og nimble staf Zoshchenko. "Aristocrat" (samantekt á sögu, höldum við áfram að útskýra í þessari grein) - sögu þar sem höfundur loks kom ástandið að því marki óstaðfestum, slá inn frásögninni podletevshego spirited frænda, sem lýst yfir löngun til að dokushat köku. Á sama tíma "aðals" hljóður horfði á leiðinni fólk meðhöndla borðað strax. Þetta fé, þá Grigory Ivanovich!

lokaþáttur

Enn og aftur, hetjur okkar fór að skoða óperuna, sem þeir hlusta á, augljóslega, vissi ekki hvernig. Og hver af annarri athöfn hugsun um hvað ég á að segja við hvert annað. Þeir aftur í dauða þögn, og í húsi borgaralega konan kvað tón sem engir peningar fara í leikhús ekkert. En Grigory Ivanovich þagði, og útskýrði að það er engin hamingja í peningum. Síðan þá, hans "aristocratic" líkar ekki. Á að huga, sagan endar með "Aristocrat" Zoshchenko. Endursögn, því miður, ekki senda tungumálið, sem er notað af persónum, þ.e., það er mest einkennir hetjur.

Zoshchenko, "Aristocrat": greining

Fyndið og sorglegt að lesa þessa sögu, sem segir af 20-30-unar á síðustu öld, þegar yfirborðið er komið félagslega stratum sem hún stendur og menningar hugsun. Söguhetjan er sorglegt og fáránlegt í fáránlega tilraunir hans til að sjá um konu. Maður er fær um að tala mjög tersely og aðeins rennandi vatni þar sem hann er vel versed. Jafnvel í leikhúsinu, spyr hann félagi er ekki um hvort hún vildi sýna (hann þessi spurning bara ekki eiga sér stað), og hvort vatn hér starfar. En "aðals" ekkert betri Grigory Ivanovich. Í leikhúsinu, sem í sögunni táknar menningu, konan líka alveg sama um hvað er að gerast á sviðinu. Allur áhugi hennar beinist að skáp þar sem hún taldi nauðsynlegt að meðallagi maga og gerum ráð fyrir að heiðursmaður gæti ekki verið nóg. Skortur á menningu, þéttur fáfræði og ókurteisi persónur eru sýndar í hnotskurn.

The dapur kaldhæðni kemur í gegnum í línum saga. Þannig að ef Rússar vildu sjá Michael Zoshchenko? "Aristocrat" - björt mockery ógeðslegur, hrokafullur, óraunverulegum philistinism, mismunandi þyngdarflokkum unsubstantiated kröfur og gríðarlegu conceit.