Diskar - það er ... orðsifjafræði, merkingarfræði og nútíma notkun á orðinu

Modern nemendur, að hafa hitt á orðinu "rétti" í klassískum bókmenntum, spyrja hvað það er. Þetta Lexical eining nánast alveg úr notkun, stundum jafnvel að dvelja í ævintýri og epics. Svo "diskar" - það er allt um?

Skilgreining og samheiti

Diskar í gamla daga var kallað mat máltíð sem færir fólk orku, gaf þeim líf. Nú þegar orðið er talin úrelt. Hann hefur mikið af samheitum, sem sum hver hafa einnig lengi sem finnast aðeins í skriflega. Meðal þeirra: eitur brashno, prispeshnoe grátur hedgehog. Það eru einnig fleiri kunnugleg valkosti: edibles, matur, fat, fat, ætur, matur. Fjölhæfur og stylistically hlutlaus í þessu tilfelli verður síðasta orðið.

Þýðir "góðgæti" Sem reglu, enn felur dýrindis máltíð, í staðinn fyrir venjulega daglegu fæðu. Svo kannski er þetta ástæðan orðið er oftast að finna í lýsingu á hátíðum, brúðkaup og önnur hátíðahöld.

Stafsetning og orthoepy

Þegar þú skrifar ritgerðir og dictations mjög algengt óheppileg mistök - nemendur eru settir á eftir "I" stafinn "C". Sumir segir jafnvel orðið á þennan hátt. Hins vegar, í ljósi orðsifjafræði orðsins er auðvelt að skilja að það er enginn "í" í upphafi þar. En síðan í nútíma rússnesku tungumáli samstofna orð úr þessu er Lexical eining, er það ekki augljóst.

Tilviljun, diskar - það er fleirtölumynd. En það er auðvelt að giska á að þetta er hvernig orðið er notað oftar. Eftir allt saman, "búðingur" - þetta er bara eitt bragðgóður fat, og hvað frí án þess að kosta mikið úrval af réttum? Jafnvel vel þekkt tíma "diskar á borðið" - í fleirtölu - segir að hátíðahöld fóru fram í a stór vegur.

Saga hugtaksins

Það er talið að þetta orð kemur af sögninni "yasti" - að borða, sem var breytt í nútíma "er". Í sumum slavneskum málum eru enn varðveitt lexical atriði sem tengjast hugtakinu "rétti", og, að jafnaði, eru þeir allir á einhvern hátt tengjast því ferli mat.

Hins vegar, í sundur frá líkamlegum vandamál mettun máltíð ferli ætti að koma ákveðnum ánægju af bragð gæði matvæla. Og kannski, "diskar" - orð sem fullkomlega endurspeglar viðhorf forfeðra okkar á mat.

Allt frá dögum heiðni var talið að sameiginleg máltíð færir fólk að því marki að þeir gætu hugsað sér hvert annað fjölskyldu. Í lögum gestrisni leyfa gestum að borða í húsinu, treyst á nánast hvaða vörn og aðstoð frá eigendum. Í staðinn, maðurinn sjálfur, svo vel tekið, væri ekki lengur þora að meiða fjölskylduna. Þannig að venju ávísun bjóða gestum með brauði og salti - það er bókstaflega a friðarsamningur milli þeirra og eigendur. Því að gefa upp nammi var ekki samþykkt, og svo langt að það er talið ókurteisi.

Nú gamla lögmál gestrisni nánast virka ekki, og stórkostlegt hátíðir
nánast enginn ánægður. Maturinn er mikil, og lotningu viðhorf til þess smám saman hverfur. Matur er ekki lengur tákn um hagsæld, þannig að skipta gamla orð koma aðrir sem endurspegla nýja röð.

Notkun nútíma tungumáli

Í bókmenntum okkar tíma er orðið nánast ekki eiga sér stað, nema í sögulegu skáldsögum fyrir sendingu andrúmsloftinu og í sögum sem fullorðnir lesa enn til barna sinna, auk spakmæli og orð. "Diskar" er nú - er úreltur hugtak, sem kom til að skipta um fleiri hlutlaus orð frá viðamikilli lista yfir samheiti fyrr. En áður en hann fer í burtu í gleymskunnar dái. Til dæmis, þetta orð var valið fyrir þýðingu á titli bók eftir franska rithöfundinn André Gide Nourritures terrestres (1897). Svo opinbert nafn þess í rússnesku - "viands jörð."