Hvað er kjörorð, og hvernig á að framkvæma það

Áður en þú byrjar að skrifa skáldsögu, eða einfalda sögu af öld, ættir þú að finna út hvað epigraph. Þetta orð er kallað stutta texta orðatiltæki eða quote sem er undan vörunni eða hluta hennar.

Venjulega lýsir Einkunnarorð kjarna skapandi sýn skáldsins, grunn hugmynd um vinnu og, að sjálfsögðu, segir lesandanum helstu þema af verkum höfundarins, auk skapi sínu. Vitandi að þetta epigraph, höfundur hefur mikla möguleika til að aðlaga lesandann á réttan hátt þegar einu sinni, en aðeins opnar á fyrstu síðu verkum hans.

Stundum einkennir Einkunnarorð stafina texta eða gefa almenna mynd af söguþráð. Það eru epigraphs til allra verka, og það eru eitt kafla.

Sumir á spurningunni um hvað er epigraph, að segja að það er - ferskeytlu. Í dag, hins vegar, sumir höfundar nota í þessum tilgangi ekki bara ljóð, en einnig smásögur "í greininni." Það spilar hlutverk stutta frest í nútíma einkatími, kennslubækur, orðasöfn, þar sem lesandinn er alveg erfitt að átta sig á efni.

Til dæmis, í námskeiði fyrir nýliði notandi PC til höfuð ökuferð er sett anecdote um ljósa sem kallar þjónustu við kvörtun sem hún hafði brotið "kaffi afstöðu" - ekki framlengja. Hann er annars vegar gefur skap á höfði og hins vegar - aðeins veiki húmor, alvarleika efni. Rétt eins og góðum kennurum í flokki!

Til að skilja betur hvað epigraph, ættir þú að líta í "fyrra lífi" á orðinu. Kemur í ljós, að það var áhugaverð saga. Eftir fyrstu merkingu þess var "Epitaph". Því það fæddist og skyld orðið "Epitaph".

Sennilega er uppistaðan í epigraph er sú staðreynd að á stuttum setningu ætti að innihalda að hámarki merkingu og innihaldi, rétt eins og Epitaph í örfáum orðum lýst djúpt hugsun.

Epigraphs birtist fyrst á endurreisnartímanum, þó föstum fótum aðeins á tímabilinu rómantík. Í dag er erfitt að finna listaverk, sama hvar þeir voru notaðir.

Gerð epigraph hefur sínar eigin reglur, sem ætti að vera þekkt af öllum sem hafa ákveðið að nota það í starfi sínu. Venjulega er hún unnin án gæsalappa á hægri hlið blaði. Ætti ekki að vera sett í sviga nafn og nafn höfundar, punkt eftir að þeir einnig fjarverandi.

Ábati prenta hennar nokkrum númerum minni en megintexta, stundum einstök einkunnarorð skáletri. Gerð er sem erlendu tungumáli, sem er staðsett við hliðina á þýðingunni, frábrugðið venjulegum. Eftir að slá upprunalega og þýða texta ætti að vera mismunandi útlínur sömu leturgerð og stærð. Það er einnig mikilvægt að deila þeim með hvert öðru með bili.

The epigraph vitna ekið verður nákvæmlega endurskapa tilvitnun án breytinga. Greinarmerki í tilvitnun skal sett eins og í texta höfundar. Ef aðeins brot vitnað leið, á staðnum fer undir reglur binda úrfellingarmerki. Einnig í setningu, sem er skrifað frá upphafi, setja punkta.

Allir ættu línurnar að vera um það bil sama lengd. Mjög oft í bókmenntalega texta með góðri hönnun epigraph við bókina er lögð á sérstakri undarleg síðu kjölfar titilsíðu. Þegar það er notað sem slíkt hverjum kafla, eru þeir settir á eftir nöfnum þeirra eða númer.

Þú ættir einnig að muna nokkur frumforsendur nota epigraphs.

1. ljóðræna texta er ekki ómögulegt að endursegja með eigin orðum!

2. Með tilliti til reglna um greinarmerkjasetningu í prósa verk, verður það að vera nákvæmlega eins og greinarmerki til beinnar ræðu.