Orthoepy er ... framburður af orðum. Hlutverk hljóðfræði

Orthoepia í grísku þýðir "rétt mál". En það skal tekið fram að hugtakið sjálft hefur tvö merkingu. Fyrst af þessum eru reglur tungumálsins, þar á meðal eru framburður og supersegmental. Og seinni merkingin er sú að þetta er ein af þeim málvísindasviðum sem rannsaka grunnreglur munnlegrar ræðu.

Lögun af skilgreiningu á hugmyndinni

Hingað til er umfang þessa hugtaks ekki að fullu komið á fót. Það eru tungumálaráðherrar sem skoða það mjög þröngt. Þeir fjárfesta í skilgreiningunni og reglum munnlegrar ræðu og reglurnar um hvaða málfræðileg form orðsins myndast. Til dæmis: kerti - kerti, þyngri - þyngri osfrv. Önnur sérfræðingar segja að orthoepia sé rétt framburður af orðum og kommurum í þeim.

Orthoepy og köflum hennar

Eins og áður hefur verið nefnt hér að ofan, þessi hluti hljóðrita. Það nær yfir öll hljóðkerfi rússneskra tungumála. Viðfangsefnið að læra þetta vísindi er viðmið orðanna. Hugtakið "norm" þýðir að það er ein rétta afbrigði sem fullkomlega samsvarar helstu lögum tungumáls og framburðarkerfisins.

Helstu þættir þessarar vísinda eru eftirfarandi:

1. Venjuleg framburður samhljóða og hljóðmerkis hljóð.

2. Framburður á orðum sem eru lánar frá öðrum tungumálum.

3. Framburður nokkurra málfræðilegra mynda.

4. Lögun af framburði stíl.

Af hverju þurfum við ræðu viðmið?

Orphoepic eða framburður norm eru nauðsynleg til að þjóna bókmennta rússnesku tungumáli - eitt sem er notað í ræðu og til að skrifa af menningu og menntuðu. Þessi ræðu sameinar alla þá sem tala rússnesku. Þeir eru einnig nauðsynlegar til að sigrast á þeim munum í samskiptum sem eru á milli fólks. Þar að auki, ásamt málfræðilegum og stafsetningu, eru orthópísk viðmið ekki síður mikilvæg. Fólk finnst erfitt að skynja mál sem er öðruvísi en framburðurinn sem þeir eru vanir. Þeir byrja að greina hvað interlocutor segir, í stað þess að deyja í merkingu hvað hefur verið sagt. Lingvísindin greina frá hugtökum um málfræði og bókmennta. Fólk sem hefur mikla þekkingu, æðri menntun, notar bókmennta tungumálið í samskiptum. Það er einnig notað til að skrifa listverk, dagblað og tímarit greinar, í sjónvarpi og útvarpi útvarpi.

Aðalvægi

Margir menn í dag skilja ekki merkingu orðsins "orthoepia" og borga ekki mikla athygli á því. Í samskiptum þeirra, nota þeir mállýska sem talað er af mörgum íbúum á þeirri stað þar sem þeir búa. Og vegna óviðeigandi orða orðanna, leggðu áherslu á ekki stafirnar sem þú þarft. Mjög oft þegar þú ert í samskiptum er hægt að ákvarða hvers konar starfsemi manneskja og vitsmuni hans. Menntaðir menn munu segja [skjal], ekki [skjal], eins og maður getur oft heyrt á götunni.

Markmið og markmið vísinda

Það er mikilvægt að hafa í huga að orthoepy er vísindi sem er aðal verkefni að kenna rétta framburð hljóð og áherslu. Oft oft í málflutningi má heyra [kolidor] í stað [gangar]. Hljóðið [t] í orðinu tölva er áberandi mjúklega. Þegar áherslan er ranglega sett er málið ruglað og gert ljótt. Þetta á sérstaklega við um mjög gamalt fólk. Þeir voru alinn upp á þeim tíma þegar menntaðir borgarar sáu ekki samfélagið, og í tísku var rangt, undið mál. Orthoepy er nauðsynlegt til að hjálpa til að tala fallega og rétt. Þetta er nauðsynlegt, ekki aðeins fyrir kennara og rithöfunda. Margir vilja í dag vera menntaðir. Þess vegna leitast þessi vísindi við að kenna öllum að bera greinilega hljóðin og setja álagið á réttan hátt. Í dag eru fámennir menn í eftirspurn á vinnumarkaði. Sá sem hefur rétt mál, hefur hvert tækifæri til að verða stjórnmálamaður, vel viðskiptamaður eða bara til að byggja upp góðan starfsferil. Rússneska orthoepia er nú mjög mikilvægt fyrir flesta íbúa landsins, og þeir eru að borga meiri athygli á því.

Grunnreglur

Því miður eru mistök oft gerðar í ræðu frá sjónvarpsskjánum. Margir orðstír eða stjórnmálamenn setja ranga áherslu á orð. Sumir tala svo meðvitað, á meðan aðrir ekki einu sinni gruna að þeir hafi sagt orðið rangt. Forðastu slíkar misskilningar er mjög einfalt - þú verður fyrst að nota orðabókina. Eða þú getur lesið reglurnar sem bjóða upp á orthópíu. Orð á rússnesku hafa stundum nokkrar afbrigði af framburði. Til dæmis er hreim í orðinu stafróf bæði á öðrum og þriðja stöfum. Einnig, fyrir hljóðið [e], geta samhljómur verið áberandi á annan hátt. En orðabækur gefa alltaf til kynna helstu valkosti og leyfilegt. Vísindamenn-heimspekingar læra mjög vandlega allar reglur og reglur. Áður en þeir samþykkja ákveðna útgáfu af framburðinum, athuga þau hversu mikilvægt það er, hvaða tengsl hefur það við menningararfi allra kynslóða. Óverulegt er að hve miklu leyti þessi útgáfa samsvarar ákveðnum tungumála lögum.

Framburðarstíll

Við komumst að því að orthoepy er vísindi sem leggur sérstaka áherslu á framburð. Nú ber að hafa í huga að það eru ákveðnar tegundir ræðu sem eru notuð til að hafa samskipti í samfélaginu:

- fyrir fjölskylduna sem einkennist af óformlegu umhverfi, er það notað af fólki til samskipta í nánu umhverfi;

- í vísindalegum hringum er bókastíllinn notaður, einkennandi eiginleiki hans er skýr yfirlýsing hljóð og orðasambanda;

- greindur fólk sem þekkir orthópíska reglurnar vel, hefur bókmennta stíl.

Til þess að geta auðveldlega lært í bókmenntamálinu, eru ákveðnar reglur sem falla í meginhlutann: framburður samhljóða og hljóðmerkja, málfræðileg orðsform og lánt orð.

Hljóðritun og orthoepy

Rússneska tungumálið er mjög rík og fjölbreytt. Það er mikið af upplýsingum um hvernig á að rétt dæma orð og setja kommur í þeim. Til að skilja öll hljóðfræðimynstur er nauðsynlegt að hafa sérstaka þekkingu sem mun hjálpa til við allt þetta að skilja.
Helstu munurinn er sá að orthoepy er vísindi sem greinir eina afbrigðið af framburðu hljóð, sem samsvarar viðmiðunum og hljóðritun gerir ráð fyrir ýmsum afbrigðum.

Dæmi um rétt framburð

Fyrir skýrleika er nauðsynlegt að gefa dæmi sem hjálpa til við að skilgreina greinilega reglur framburðar. Svo, í lánum orðum fyrir hljóðið [e], geta samhljómendur verið áberandi bæði þétt og varlega. Fyrir þetta eru orthópísk viðmið sem minna þig á hvaða orð þú þarft að dæma hljómar vel og þar sem - það er mjúkt. Til dæmis, í orðinu yfirlýsingu, skapgerð, er safnið [m] áberandi mjúklega. Og með orðum er dekan og hraða fastur. Svo er það með samsetningu hljóða [chn]. Hljóðfræðileg lög er heimilt að bera fram sem skrifað, eða skipta um [shn] (sku [shn] o, sku [shn] o). Og samkvæmt orthópískum reglum ætti aðeins að bera fram [boringly]. Þessi vísindi eru einnig ströng þegar um er að ræða hreim. Svo er nauðsynlegt að tala ekki [en] en ekki [elda], en [kukonny], ekki [zvonit], en [zvonit]. Þekking á þessum reglum er mjög mikilvægt fyrir nútíma mann, þar sem rétt framburður er vísbending um menningarstig bæði einstaklingsins og samfélagsins í heild.